Ogłoszenia duszpasterskie

Msze Święte:
niedz. 8.00, 10.00 dla dzieci,
11.30 suma,17.00
w tygodniu: pn.- sob. 7.15, 17.00

Biuletyn Parafialny, zapraszamy do lektury kolejnych numerów naszego wydawnictwa

czytaj więcej »

WNIEBOWSTĄPIENIE PAŃSKIE- 17 maja 2015r.

obrazek-25db30-1

Kazanie 

Miejsce Wniebowstąpienia

  Ostatnim sanktuarium związanym z ziemskim życiem Jezusa Chrystusa jest miejsce Jego Wniebowstąpienia. Znajduje się ono w Jerozolimie na samym szczycie Góry Oliwnej, gdzie – według Dziejów Apostolskich i tradycji – Zmartwychwstały pożegnał się z uczniami. Pierwsza kaplica została tu zbudowana ok. 380 r. dla upamiętnienia wniebowstąpienia Chrystusa, gdzie kurz utworzył w sposób cudowny ślady Jego stóp. Ślad prawej stopy przeniesiony na kamień zachował się tu do dziś. Sanktuarium Wniebowstąpienia Jezusa należy dzisiaj do muzułmanów i zostało zamienione na meczet. Chrześcijanie mogą sprawować tu własną liturgię tylko raz w roku – w uroczystość Wniebowstąpienia. Już minęło 40 dni od radosnego Alleluja, które wybrzmiało w paschalną noc.

Dokonały się spotkania, które miały przywrócić radość i ugruntować wiarę uczniów. Już Piotr usłyszał potrójne pytanie o miłość i dał odpowiedź godną „Skały”, na której będzie budowany Kościół.

     Pora na ostatnie polecenia i rozstanie. Wydaje się, że apostołowie do końca nie pozbyli się czysto ziemskiego rozumienia misji Jezusa. Można powiedzieć – Jezus o niebie, a oni wciąż o ziemi. Stąd dość twarde Jezusowe – Nie wasza to rzecz!

     Myślę, że niejednemu z nas taka reprymenda ze strony Jezusa by się przydała, bo też próbujemy pytać, a może nawet częściej stawiać Bogu zarzuty, że coś nie idzie po naszej myśli. Mamy pretensje do świata, do ludzi, do okoliczności, najrzadziej do siebie.

   Jezus ukierunkowuje myślenie apostołów. Duch Święty, On będzie nauczycielem, On będzie mocą sprawczą, On będzie towarzyszył im w dziele apostolskim, w misji. Oni mają być świadkami. Nie byle czego – Zmartwychwstania! Czym jest świadectwo w takim rozumieniu?

Apostołowie wywiązali się pięknie z tej misji. Szlak działalności niektórych z nich można w jakiejś części odtworzyć. Jerozolima – Samaria – Antiochia – Rzym to szlak św. Piotra. Jerozolima – Samaria – Efez to szlak św. Jana, przerwany na czas jakiś zesłaniem na wyspę Patmos.  Gdy odchodzili z jednego miejsca na inne, pozostawiali swoich następców,

Jako wspólnota wierzących jesteśmy owocem tej działalności, ale jednocześnie jej spadkobiercami. Może nieco inaczej rozumiemy dziś świadczenie. Dość częste i dość modne jest dawanie świadectwa albo powoływanie się na tych, którzy kiedyś takie złożyli.

Aniołowie ponaglają Apostołów: Zabierajcie się do pracy. Obłok, który zakrył Mistrza, jest tym samym znakiem Boga, który opiekował się narodem wybranym w jego wędrówce do Ziemi Obiecanej.

Jezus wrócił do Ojca, a jednocześnie pozostał na zawsze.

Jaką zajmę postawę? Wyczekującą czy raczej zapracowanego nad własnym zbawieniem i rozszerzaniem Kościoła na cały świat.

Grób Maryi Panny,  Kościół Ojcze Nasz,  Stoi obok częściowo zrekonstruowanego kościoła z IV w. wzniesionego nad grotą znaną jako miejsce, gdzie Chrystus nauczył uczniów modlitwy Pater Noster (Ojcze nasz).  Ojcze nasz wypisaną w 62 językach.